Waar ik het vaak mis in zie gaan in de liefde bij mijn cliënten, is het niet aan kunnen geven van grenzen. Misschien ook wel herkenbaar voor jou ? Je laat over je grenzen heen gaan en je kijkt terug op een relatie (of relaties) waarvan je achteraf denkt, hoe heb ik dit nou accepteren, ik verdien zoveel meer dan dit.
Het is heel mooi om terug te kijken zodat je kan zien waar dit ‘mis’ is gegaan.
Niet om jezelf de schuld te geven, maar vooral om hiervan te leren. Zodat je hier iets mee kan doen en je toekomst er anders uit gaat zien.
Hoewel het natuurlijk niet zo simpel is van; dat doe ik de volgende keer gewoon even anders. Er is vaak een reden waarom je bepaalde dingen hebt geaccepteerd. Er zit een lading van patronen, negatieve overtuigingen, innerlijke (kind)pijn en/of systemische lading onder. Dus wanneer je ziet van jezelf dat je in relaties (gemakkelijk) over je grenzen heen gaat, dan weet je dat er werk aan de winkel is.
Waar komt het vaak vandaan?
Je bent opgegroeid op een bepaalde manier en door je ouder(s) opgevoed. Wanneer jouw emoties en/of gevoelens wat minder van belang waren, dan leer je al vroeg dat jij er eigenlijk niet doe doet. Dat is natuurlijk niet de bewuste boodschap van je ouders geweest, maar zo kan het onbewust wel voor jou gevoeld hebben. Jij mocht bijvoorbeeld niet (lang) boos zijn of je mocht niet huilen. Of de emoties van je ouders waren zo aanwezig, dat jij als kind maar een stapje naar achteren hebt gedaan.
Voel je direct al; hier wil ik meer over weten? –>>Door hier te klikken, vind je onze gratis tools<<–
Het emotionele brein van een kind is nog niet volledig ontwikkeld.
Hierdoor associeert jij jouw gevoel met wie je bent. Wanneer jouw emotie(s) er niet (voldoende) mag zijn, dan voelt het voor jou dat jij er niet mag zijn. Je voelt je afgewezen en afwijzing is voor een kind hetzelfde gevoel als doodsangst. Logisch dat je dat gevoel niet wil voelen. Je sluit je af voor je eigen gevoel en je schiet in je hoofd. Je koppelt er ook nog een overtuiging aan zoals bijvoorbeeld “ik doe er niet toe” en die neem je mee de rest van je leven in.
Je patroon zal zich ontwikkelen en jij weet als het ware niet beter dan dat je jezelf buiten jezelf zet. Omdat je ‘afstand’ hebt gedaan van je gevoel, weet je ook niet meer goed om hier contact mee te maken. En wat gebeurt er wanneer je geen contact kan maken met je gevoel? Dan voel je dus niet. En wanneer ik dan even koppel naar je grenzen aan kunnen geven: hoe kun je je grenzen aangeven wanneer je geen contact kan maken met je gevoel? Praktisch onmogelijk…
Wanneer je vervolgens in je volwassen leven relaties krijgt, zit je in je eigen patroon met de bijbehorende overtuiging. Wanneer die is dat jij eigenlijk er toch niet zo toe doet, zul je ook handelen. Omdat je wel heel graag de liefde en de aandacht van de ander wil en niet gewend bent om te handelen vanuit de overtuiging dat je er wél toe doet, zal het zo uitpakken dat jij dingen accepteert, die je eigenlijk helemaal niet zou moeten accepteren.
Zo accepteer jij het bijvoorbeeld dat iemand op een bepaalde manier met je omgaat, zodat hij maar wel bij je blijft. Achteraf denk je dan, dit had ik niet moeten pikken. Maar dat heb je wel gedaan. Omdat je de liefde zo graag wilde ontvangen.
Het goede nieuws is, je kunt leren om je grenzen te ontdekken en te waarborgen. Daarom is het goed om naar je vorige relaties te kijken.
1. Tip 1: Waar ging het mis?
Welke patronen zie je van jezelf wanneer je terugkijkt naar je vorige relaties? Welke pijn voel je vaker? Welke triggers raken je? Wat accepteer je vaker, wat je eigenlijk niet zou moeten accepteren, etc…
2. Wat zit hieronder?
Welke pijn zit hieronder? Heeft het iets te maken met hoe je bent opgegroeid? Herken je bepaalde dingen van je vader of moeder? Zijn er dingen die je mist in je leven? Hoe sta je in contact met je gevoel? En wanneer die er niet meer is, wanneer en hoe is dit contact verbroken, etc…
3. Verwerken van de pijn, verdriet, boosheid en eventueel trauma & kindpijn
Om weer bij je gevoel te komen en hierdoor ook automatisch je grenzen weer heel duidelijk te kunnen voelen, is het belangrijk dat je het (mini)trauma wat eronder zit verwerkt. Wanneer je niet naar je gevoel kan gaan omdat naar je gevoel toe gaan nou eenmaal ook betekent dat er oude pijn naar boven komt, ga je nooit je grenzen goed aan kunnen geven. Je gevoel is donker en licht. Wanneer je het donker niet wil zien, dan zal het licht er ook niet zijn.
4. Veranderen van je gedrag
Vervolgens (maar echt pas na de eerste 3 stappen) kun je gaan kijken naar hoe jij jouw patronen maar ook je negatieve overtuigingen kan gaan doorbreken. Dit kun je pas doen wanneer je jezelf heel goed kent, begrijpt en weet wat en waarom je het doet en je eigen gedrag ook goed kan herkennen.
5. Ontwikkelen van zelfliefde
Hoewel de eerste 4 stappen automatisch meewerken aan zelfliefde, is zelfliefde nog wel een belangrijk onderdeel in het hele proces. Want grenzen heeft ook alles te maken met jezelf het beste gunnen. Wanneer jij bepaalt gedrag van de ander accepteert, zeg je dus eigenlijk tegen jezelf dat jij niet belangrijk genoeg bent. Zelfliefde zorgt er daarom ook automatisch voor, dat je je grenzen veel beter gaat bewaken en waarborgen. Waarom? Omdat je jezelf wél het beste gunt.
Bijvoorbeeld:
Een man zou om 20.00 uur bij je thuis komen. Je verheugt je er super op. Je hebt je mooi opgemaakt, mooie kleren aan en lekkere wijn gekocht. Om 21.00 uur is hij er nog niet. Je appt waar hij blijft en hij zegt dat hij even werd opgehouden en er over een half uurtje is. Even van een afstandje bekeken:
Een man komt een uur te laat en laat het je niet weten. Vervolgens moet jij hem zelf appen en geeft hij aan dat hij er over een half uur is. Kortom; anderhalf uur later.
Wat zou een vrouw doen die niet zoveel zelfliefde voelt?
Zij zou gewoon heel aardig blijven doen, en deze man gewoon nog ontvangen. Zelfs als het 22.00 of 22.30 uur wordt. Waarom? Ze wil zo graag de liefde en de aandacht, dus dan maar over haar eigen grenzen heen.
Wat zou een vrouw doen die heel veel zelfliefde voelt?
Zij accepteert het niet dat iemand zo erg te laat komt en dit ook nog eens niet zelf laat weten. Ze laat haar date weten niet gecharmeerd ervan te zijn dat hij zonder het te laten weten zo laat komt en zegt de afspraak af. Ze baalt ervan dat de afspraak niet doorgaat omdat ze er ook al die moeite voor heeft gedaan. Maar ze trekt lekker zelf de fles wijn open, zet een lekkere serie op en geniet van de avond die ze voor zichzelf heeft.
Niet gemakkelijk, maar zo door blijven gedaan is al helemaal niet gemakkelijk. Om je de eerste stap te laten zetten, wil ik je graag helpen.
–>>Door hier te klikken, kom je direct uit bij onze gratis tools<<–
Tot snel!
Groet, Myra
