Er zijn tijden geweest dat het leven pijn deed, omdat de liefde je zo heeft geraakt. Vol vertrouwen stapte je er weer in, om weer te eindigen in de pijn en het verdriet. Misschien ben je het keer op keer blijven proberen, of ben je juist hard gaan werken, gaan vechten en gaan overleven om die liefde juist niet meer aan te gaan. Uit angst voor de pijn, die je nooit meer wil voelen.
Welke kant je ook gekozen hebt, diep in je hart verlang je wel naar de échte liefde.
Die fantastische love story zoals je die in de meest romantische films altijd ziet. Maar wat tot nu toe steeds maar niet op je pad lijkt te komen. En zo is de muur om je hart meters dik geworden. Hoe breek je de muur om je hart af?
Wat gebeurt er met de kans op échte liefde, terwijl je een muur om je hart heen hebt?
Stel je het maar eens letterlijk voor, een muur om je hart. Er kan niets uit, maar er kan ook niets in. Dus wat gebeurt er wanneer de liefde wel voorbij komt? Die kan niet eens bij je binnenkomen omdat je hart helemaal dicht zit.
Helaas werkt het hart niet zo dat het open staat voor de “goede” dingen en gesloten is voor de “slechte” dingen. Je hart is open of dicht. Maar hoe kun je liefhebben met een gesloten hart? Hoe kun je de liefde van een ander ontvangen?
Misschien denk je wel dat je er helemaal voor gaat wanneer er een leuke potential voorbij komt, maar is dat waar? Is het ergens (en heel stiekem) ook niet best veilig om je niet helemaal open te hoeven stellen voor de ander? Want wanneer je je helemaal openstelt, dan staat je hart dus écht open. Open en bloot…
Wat kan er dan gebeuren? Iemand kan er op gaan staan en omdat die angst voor de pijn zo groot is, is de keuze van die dikke muur om je hart te laten staan, een stukje groter dan deze af te laten brokkelen.
Hoe breek je de muur om je hart af?
Misschien herken je het, om je niet helemaal open te stellen voor de ander. Heb je de liefde zelfs al een beetje (veel) de rug toe gekeerd. Zou je niet eens weten hoe je je open zou moeten stellen, omdat je in de overleefmodus bent geschoten.
Wanneer je in de spiegel kijkt, staat er een prachtige, mooie en lieve vrouw. Een vrouw die alles goed voor elkaar heeft, maar waar het in de liefde maar niet wil lukken. Een vrouw met een hart wat verlangt naar de liefde of die de deur ervoor heeft dicht gegooid.
Maar…. het verlangen naar die échte liefde, die blijft. Je wil wel leren hoe je je wél écht open gaat stellen, maar dan wel met de 'garantie' dat de pijn achterwege blijft. Je wil heel graag weten hoe de juiste partners voor jou wél op je pad gaan komen. Je wil uit je overleefmodus stappen weer gaan leven. Toch?
En je wil vooral ook weer écht heel graag thuis komen bij jezelf. Ik deel 3 stappen met je hoe je dit doet:
1. Doorbreek het patroon van je blauwdruk
Dingen die je hebt meegemaakt in je jeugd, vormen jouw blauwdruk (hierover meer tijdens de gratis live training op 25 oktober). Gevoelens die er niet mochten zijn. Liefde of aandacht die je niet gehad hebt. Het heeft ervoor gezorgd dat je een patroon bent gaan ontwikkelen. En hoewel veel patronen je helpen, zijn het juist je negatieve patronen die je het meeste pijn doen en ervoor zorgen dat je de partners aan blijft trekken, die uiteindelijk helemaal niet zo goed voor je zijn.
2. Kijk je angsten aan
Dat klink misschien wel gek hè. Want die angsten stop je waarschijnlijk al heel lang weg. Gevoelens en emoties die niet prettig voelen, wil je eenmaal niet ervaren. En toch zit daar jouw weg naar succes.
Wanneer je open staat voor het donker, zul je ook weer het licht ervaren.
3. Ga jezelf weer zien en voelen
Hoe kan een ander jou zien, wanneer je jezelf niet écht ziet? Wanneer het echte contact met jezelf er al een tijd niet is. Voor je de echte liefde aan gaat trekken, is het belangrijk dat je weer in contact komt met jezelf. Dat je de verbinding met je lijf weer voelt en je intuïtie haarfijn aanvoelt.
Liefs, Myra
Ps: Op Instagram geef ik dagelijks extra inspiratie en een kijkje in mijn leven. Je volgt me hier.