`Trauma’s... vaak denk je bij een trauma aan de grote trauma’s zoals seksueel misbruik, fysieke of emotionele mishandeling of het overlijden van een dierbare. Maar voor een klein kind is dit heel anders. En kan een trauma al ontstaan als bepaalde emoties er niet mochten zijn.
Toen je nog een klein meisje was, had je nog niet de capaciteit om je in te leven in je ouders.
Dus als je vader heftig boos op je werd omdat hij stress op z’n werk ervaarde, kon jij daar weinig mee. Je begreep niet wat stress was en je kon je ook niet inleven in zijn leven, omdat je dit zelf nog niet meegemaakt had.
Er was een hele belangrijke vanzelfsprekendheid voor jou; namelijk dat er van je gehouden werd door je ouders. Dat is een basis behoefte, maar ook een standaard verwachting van baby's en een kinderen.
Wanneer er niet aan die verwachting gedaan wordt, kan er al trauma ontstaan.
Wanneer jij liefde en aandacht verwacht van je ouders en je krijgt die niet, dan kan dat aangevoeld hebben als afwijzing. Het gevoel van afwijzing is als het ware een emotie voor een kind die te vergelijken is met een doodsangst.
Het niet krijgen van de aandacht of liefde die vanzelfsprekend voor jou is, is voor een klein meisje wel degelijk een trauma.
Wat gebeurt er wanneer je als kind een trauma meemaakt? En dat kan een trauma zijn zoals beide van de bovengenoemde voorbeelden. Je kan de emoties van afwijzing die je ervaart niet aan. Nogmaals, het is een vanzelfsprekende verwachting van een kind dat je krijgt wat je nodig hebt van je ouders. Wanneer je dat niet krijgt, is dat niet te bevatten.
De emoties die je hierbij voelt kun je als kind nog niet aan.
Er gebeuren dan 2 dingen:
1. Het is niet meer veilig in je lichaam, dus je schiet in je hoofd.
Zo hoef je je emoties niet te voelen. Je emotionele brein is ook nog eens niet volledig ontwikkeld, je zou niet eens weten hoe je deze emoties kan plaatsen en verwerken.
2. Om jezelf vervolgens te blijven beschermen, moet je wel in je hoofd blijven zitten dus ontwikkel je hier strategieën voor.
Zodat je in je hoofd blijft én om toch de liefde en/of aandacht van je ouder(s) te krijgen.
- Je gaat bijvoorbeeld voor je ouders zorgen, zodat zij maar gelukkig zijn.
- Je gaat hard werken en presteren, zodat je hun aandacht in de vorm van waardering krijgt.
- Je wordt heel dwars; al is het negatieve aandacht die je krijgt, het is toch aandacht.
Deze strategie en de muur die je om je hart hebt gebouwd door naar je hoofd te vluchten, neem je mee je volwassen leven in. En dan komen we aan bij je trigger.
Wat is een trigger?
Een trigger is iets wat een gevoel of een herinnering opwekt, die je als het ware (onbewust) terugbrengt naar het trauma (of de pijn) uit het verleden.
Je hoeft je niet bewust te zijn van het trauma. Het niet mogen hebben van emoties is daar een goed voorbeeld van.
Wanneer de ander iets bij jou aanraakt wat verband houdt met wat jij als kind hebt ervaren, wordt je onverwerkte wond aangeraakt. Vooral wanneer je het herkent dat bepaalde emoties of gedachten vaker aangeraakt worden (in een relatie), heb je waarschijnlijk onopgeloste emotionele wonden. Ze zijn opgeslagen in je lichaam, dus ook al ben jij je er in je hoofd niet bewust van, je lichaam reageert er wel op.
Hoewel het geen prettig gevoel is wanneer je trigger wordt aangeraakt, is dit een uitnodiging voor jou, om er iets mee te doen.
Wonden vragen om gezien, gehoord en geheeld te worden.
Het is waarschijnlijk je reactie om het juist weg te stoppen en er niets mee te doen. Echter zal de wond blijven zeuren. Het gevolg hiervan is vaak, dat je de emoties die je ervaart wanneer de ander je trigger aanraakt, over de ander heen gooit.
Die krijgt dan niet alleen de emoties van de huidige situatie over zich heen, maar ook al jouw oude emoties. Dit leidt vaak tot escalaties.
Zoals ik al schreef, je trigger kun je ook zien als een prachtige uitnodiging. Hij laat zich zien, omdat die gezien wil worden door jou. Het vraagt om jouw zorg en jouw liefde.
Wil je weten hoe je dat doet?
Ik deel 5 tips met je:
1. De eerste reactie wanneer je geraakt wordt in je trigger, is dat je gaat vechten, vluchten of bevriezen
Word je bewust van wat er bij jou gebeurd wanneer je geraakt wordt. En probeer hier zonder oordeel naar jezelf te kijken. Jezelf veroordelen is een vorm van zelfhaat, terwijl het juist de liefde is die je nodig hebt.
2. Zoek de rust op
Hoewel je vaak reageert vanuit het vechten, vluchten of bevriezen, doe het niet. Stap uit de situatie en gun jezelf even de tijd om weer bij zinnen te komen. Direct reageren zal vaak zorgen voor escalaties die de situatie niet beter zullen maken.
3. Sta stil bij je ademhaling
Word je bewust van je ademhaling en volg je ademhaling in je gedachte. Wat voel je waar in je lichaam? Misschien is het spannend, maar ga juist naar de plek toe waar het ongemakkelijk voelt en waar je net geraakt bent.
4. Sta open en ben nieuwsgierig
Wat wil de plek in je lichaam waar je je trigger voelt of ervaart je vertellen? Het voelt in het begin misschien een beetje raar, maar je zult gaan ervaren hoe fijn het is om aan jezelf te vragen "wat heb ik nodig"? Of dat aan het 'ongemak' in je lichaam te vragen:
"wat heb je nodig, wat wil je me vertellen?"
5. Doorbreek je overtuiging
Vaak denk je iets negatiefs over jezelf en/of over de situatie die net is gebeurd. Buig deze overtuiging om. Dat doe je door het tegenovergestelde tegen jezelf te zeggen.
Verander "ik ben het niet waard" in "ik ben het waard".
Of "ik ben niet goed genoeg" in "ik ben genoeg".
En zeg dat maar eens luid en duidelijk tegen jezelf in de spiegel. Wil je ‘m helemaal goed afmaken? Kijk jezelf dan eens écht in je ogen aan terwijl je dit tegen jezelf zegt.
Wil je meer van dit soort inzichten? Wil je werken aan jezelf en ben je er vooral klaar voor om aan jezelf te werken zodat je betere, fijnere en gezondere relatie aan gaat trekken?
Ik geef regelmatig een Masterclass of de 4-daagse gratis training van Liefdespijn naar gelukkig zijn. Je schrijft je helemaal gratis in.
-->>Klik hier om je gratis in te schrijven
Ik hoop je online te ontmoeten!
Liefs Myra
