“Mijn hart wint het nu nog van mijn hoofd…”
Is dat zo? Is het écht je hart wat je voelt? Of dénk je dat je je hart voelt?
Wanneer je veel in je hoofd zit, is voelen super lastig. Alleen wanneer je verliefd bent, voel je ineens heel veel. Interessant eigenlijk hè… En is dit wel écht zo, of denk je dat het zo is? Waarschijnlijk kom je daar niet uit, omdat je het echte contact met je gevoel al een tijdje niet hebt.
Het gevolg in de liefde?
Er is een man in je leven. Met deze man heb je mega fijne momenten samen; oftewel de welbekende pieken! Het voelt anders dan anders. Bij jou in ieder geval. Het is een diepere vorm van liefde die je nog niet eerder zo gevoeld hebt. Het voelt echt als je soulmate, je ware liefde!
Maar…. het commitment blijft uit en dat commitment is juist wel wat jij wilt.
Waarom blijf je?
Omdat je denkt dat je hart nog sterker is dan je hoofd. Maar dat is helemaal niet waar (sorry to break this bad news). Het is niet je hart, het is je liefdesblauwdruk©, die geprogrammeerd is op het aantrekken en het aangaan van liefdes die uiteindelijk helemaal niet goed voor je zijn.
Hoe dan?Je liefdesblauwdruk© staat vast, daar kun je niet zoveel aan doen. Ja, daar kún je wel wat aan doen, maar niet nu op dit moment waarop je dat natuurlijk wilt. Daar zul je iets voor moeten doen, waaronder datgene waar je waarschijnlijk niet op zit te wachten; er tijd voor nemen.
Wat is dan je liefdesblauwdruk©?
Het is de vorm van liefde die jij in de basis gewend bent, oftewel die je van je ouders ontvangen bent. En natuurlijk niet dat je ouders iets verkeerd hebben gedaan. Iedere ouder houdt van zijn/haar kind en geeft liefde aan hun kind(eren) op de manier waartoe zij in staat zin.
Maar….
Dat betekent niet altijd dat dat de liefde is geweest die jij als kind nodig had.
Veel van onze ouders hebben weinig contact met hun gevoel. Dat is logisch in deze generatie, de eerste generatie na de oorlog. Hun ouders (jouw opa en oma) hadden geen tijd om te voelen. Het land moest opgebouwd worden, de meeste gezinnen bestonden uit 8 of meer familieleden en alles moest nog met de hand gedaan worden. Standje overleven zeg maar.
Veel van onze ouders wilde voor hun kinderen meer dan dat zij zelf hadden gehad. Ze gunden ons alle kansen en hebben ons daarom vaak gestimuleerd om te presteren en succes te behalen. Wij zijn immers de eerste generatie waar volop kansen in ons verschiet lagen. De mogelijkheid om te studeren, de wereld te verkennen en om als vrouw carrière te maken.
Dus dit was de focus van de generatie van onze ouders. Je kinderen de kansen geven, die ze zelf niet hebben gehad. Hiervoor was presteren, doorzetten en ervoor vechten belangrijk. Soms, regelmatig of zelfs heel vaak ten koste van emoties. Presteren was belangrijker dan emoties. Ook niet zo gek, want met die emoties wisten ze zelf ook niet mega goed om te gaan.
Bottom line?
Veel van onze ouders waren (zijn) emotioneel onbereikbaar.
Ook niet zo gek, want wanneer je zelf geen contact hebt met je emoties, kun je lastig verbinden met een ander. Verbinden doe je vanuit je hart, maar wanneer je daar niet of lastig mee kunt connecten (daarvoor moet je kunnen voelen namelijk) kun je ook niet van hart tot hart verbinden met je kind.
Dat wilt niet zeggen dat ze niet van je gehouden hebben, natuurlijk wel! Maar in de mate waartoe ze er in staat waren (en zijn). Emotionele onbereikbaarheid van ouders is voor een kind heel onveilig. Dat voel je als kind namelijk, en omdat dit gevoel zo onveilig is en je niet weet hoe je hiermee om moet gaan is er maar één escape: vluchten naar je hoofd.
Wat natuurlijk weer perfect samengaat met de overlevingsstategie die je hiervoor in hebt gezet: presteren, hard werken en overleven.
Zo wordt dus je liefdesblauwdruk© gevormd. Dat wat je gewend bent, is veilig voor je. Dat kan nu in je hoofd niet meer zijn wat je wilt, maar jouw hele systeem is hieraan gewend.
Daardoor schiet je enorm aan van de man, waar je helemaal geen veilige relatie mee op kunt bouwen. Het is een relatie van pieken, maar ook van hele diepe dalen die ook steeds dieper worden. De gelukkige, gelijkwaardige, volwassen en liefdevolle relatie waar je naar verlangt, die bouw je hier nooit mee op.
Dan denk je bij die man waar je het met pieken mega geweldig mee hebt “het is m’n ware liefde, m’n soulmate” dat het je hart is die spreekt. Maar het is niet je hart, het is je liefdesblauwdruk© die geprogrammeerd is op de manier waarop jij ‘m vanuit je jeugd gewend bent.
Heb je een emotioneel onbereikbare ouder? Grote kans dat jij dus aanschiet van mannen die emotioneel onbereikbaar zijn.
Hoe ‘fix’ je dit?
Door je liefdesblauwdruk te herkennen, helen en herprogrammeren! Anders blijf je liefdes aantrekken waar je het misschien fantastisch mee hebt, maar wat ook gepaard gaat met drama en waar het commitment uitblijft.
Hoe herken, heel en herprogrammeer je je liefdesblauwdruk? Ik geef er aankomnde week een gratis live masterclass over. Je meldt je hier (gratis) aan.
Fijne dag!
Liefs Myra
