Liefde geeft je vaak de allermooiste spiegel. Maar het is niet altijd de makkelijkste…
Vaak raakt de ander je namelijk in je kind pijn.
Hoe los je kind pijn op?
Kind pijn, is een pijn die jij als kind hebt ervaren en hebt opgeslagen in je systeem. Dit neem je je hele leven mee. Nou, je sjouwt het eigenlijk mee.Want het is vaak zwaar en het maakt je leven er niet gemakkelijker op.
Wanneer deze kind pijn wordt aangeraakt (getriggerd) dan zit je direct weer in de pijn die je ook als kind voelde. Vaak reageer je vervolgens ook vanuit de emotie die je toen had.
Je wordt geraakt in een oud stuk van jezelf. Eigenlijk reageer je – op het moment dat je getriggerd wordt – niet meer als volwassene, maar ook echt als kind.
Wanneer je in deze pijn terecht komt, handel je vanuit je overlevingsmechanisme.
Dat is het mechanisme wat je vroeger als kind nodig had om te overleven. En ook al heb je dit overlevingsmechanisme als volwassene helemaal niet meer nodig, jouw systeem weet dat niet en handelt gewoon nog vanuit het kind stuk in jou.
Er zijn 3 overlevingsmechanismen vanwaar je kunt reageren:
- Bevriezen: Je verlamt letterlijk
- Vluchten: Je rent weg van de situatie
- Vechten: Je maakt ruzie
Als kind heb je jezelf aangeleerd om vanuit één van deze mechanismen te overleven.
Herken jij die bij jezelf?
Dit was jouw bescherming en die had je toen ook nodig om te overleven. Hoe los je kind pijn op?
Nu je volwassen bent, is deze bescherming echter een muur geworden waardoor je voor de ander (en zelfs voor jezelf) moeilijk te bereiken bent. Door deze muur kun je moeilijk de verbinding met een ander maken, waardoor een liefdevolle en succesvolle relatie, een grote uitdaging is.
Wat je eigenlijk aan het doen bent: je bent jouw kleine kind nog aan het beschermen tegen eventuele pijn
Daarom heb je die muur nodig. Maar door die muur, kan er ook niemand écht binnenkomen. Terug naar hoe je partner (of je ex) je raakt in je kind pijn. Laat ik je een voorbeeld geven:
Je partner (of je date) appt je een avond niet, terwijl hij dat normaal altijd doet. Het schiet door je hoofd en je neemt waar wat er gebeurt: ‘hij appt niet‘. Vanuit die waarneming creëer je een gedachte, bijvoorbeeld: ‘hij vindt me vast niet meer leuk’. Die gedachte, triggert een overtuiging in jou (en dat is vaak een overtuiging die je al heel erg lang met je meesleept):
‘Er is ook nooit iemand die echt voor me gaat’
Die overtuiging, zorgt ervoor dat je je op een bepaalde manier voelt: je bent chagrijnig, prikkelbaar en verdrietig. Vanuit deze emotie ga je je vervolgens op een bepaalde manier gedragen.
Het gedrag wat je laat zien, is belangrijk wanneer je inzicht wilt krijgen in je eigen spiegel. Vooral omdat je 9 van de 10 keer datgene wat je eigenlijk met jezelf op te lossen hebt, bij de ander neerlegt.
In plaats van vertrouwen te hebben en te weten dat hij je echt wel leuk vindt, ga je in ‘je angst modus’ zitten en ben je bang om verlaten te worden. In plaats van zelf te voelen wat er nu eigenlijk met je gebeurt, je eventuele pijn te ervaren en hier doorheen te gaan, zoek je het buiten jezelf (lees: bij hem).
Je gaat de ander eigenlijk belasten met een stukje wat van jou is, namelijk het kleine kind in jou wat geraakt wordt
Jouw kleine kind voelt zich niet gezien en is enorm bang om afgewezen te worden. Je gaat hem op zo’n moment bijvoorbeeld juist veel appjes sturen, met een indirecte vraag om jou bevestiging te geven. Je creëert een ruzieachtige situatie omdat je hem gaat verwijten dat hij niets laat horen. Of je creëert door je gedrag (wat nu eenmaal anders is wanneer je vertrouwen hebt dan wanneer je angst hebt) een sfeer, waardoor je hem afstoot.
Je denkt jezelf te beschermen, maar eigenlijk is de kans veel groter dat je iets kapot maakt.
Wat moet je doen wanneer je geraakt wordt in je kind pijn?
Hoe los je kind pijn op? Leg het niet bij de ander neer. Jouw pijn is jouw pijn, niet zijn pijn. Natuurlijk kun je het met hem delen, maar er is een verschil tussen het met hem delen of het bij hem neerleggen met het indirecte verzoek om het voor je op te lossen.
Hieronder zal ik het verschil proberen duidelijk te maken:
Situatie 1:
Je date of partner reageert niet terwijl hij dat normaal wel doet.Je stuurt hem vervolgens een geïrriteerd appje: ‘leuk dat je iets laat horen vandaag’. Het is een berichtje met een negatieve lading, wat eigenlijk niet heel veel toegevoegde waarde heeft voor de ander.
Hoewel het een schreeuw is vanuit jou om bevestiging te krijgen, kan het bij hem irritatie opwekken, omdat hij geen idee heeft waar dit nou weer vandaan komt. De kans is groot dat hier een grote of kleine ruzie uit voortvloeit en jij alsnog niet krijgt waar je naar verlangt.
Situatie 2:
Je belt hem of vertelt hem de volgende keer dat je hem ziet:
‘ik merk dat ik het jammer vind wanneer ik ‘s avonds niets van je hoor. Omdat ik in het verleden veel gekwetst ben, raakt het me op zo’n moment in mijn oude pijn. Ik besef me heel goed dat jij daar niets aan kunt doen, maar ik wil toch graag dat je het weet, zodat je begrijpt waarom ik me soms zo kan voelen’.
Nu kan een man dit alsnog zwaar vinden en denken, wegwezen. Maar dan is de vraag sowieso of je bij een man wilt zijn, waar je je kwetsbaarheid niet kunt laten zien. Een man die jou echt leuk vindt, zal begrip hebben voor waar dat vandaan komt en het gesprek met je aangaan.
Bij de laatste situatie leg je jouw pijn niet bij de ander neer :
‘ik voel me verdrietig, jij moet dat voor mij oplossen’.
Want dat is vaak wat er gebeurt; jij voelt je rot en je wilt eigenlijk dat de ander dat voor je oplost. Daardoor ga je (onbewust) iets wat bij jou hoort, bij hem neerleggen en wil je dat hij het oplost door jou bevestiging te geven.
Maar door het met hem te bespreken, deel je vanuit kwetsbaarheid jouw emoties. Zonder dat je hem ergens de schuld van geeft of van hem verlangt dat hij het voor je oplost.
Super moeilijk, maar de uitnodiging wanneer je geraakt wordt in je kind pijn is te voelen wat je voelt. Je bent de afgelopen jaren weggerend van dit gevoel en je dacht dat dit slim was om te doen.
Maar hierdoor is juist alles zwaarder geworden, doordat je het maar mee bleef slepen. En werd de kans op een fijne relatie ook steeds kleiner.
Hoe los je kind pijn op?
1. Door te voelen…
Voel wat je op zo’n moment écht diep van binnen voelt. Huil de tranen die je voelt opkomen. En uit de woede die er misschien nog zit. Niet op hem natuurlijk, hou het bij jezelf. Want dit is jouw stukje. Jouw gevoel van afwijzing, is jouw gevoel van afwijzing. Het is niet hij die je afwijst (ervan uitgaande dat je in een relatie zit waarbij hij graag bij je is), het is vaak de angst voor afwijzing die het gevoel voor jou heel groot maken. Wanneer je vanuit dat gevoel van angst handelt, maak je meer kapot dan je lief is en is de kans groot dat de relatie het uiteindelijk niet redt.
Pas wanneer je bij je gevoel komt, kun je gaan helen en zul je niet meer zo geraakt worden in je triggers. Een mooie vraag die je jezelf op het moment dat je twijfelt aan de ander kan stellen, is de vraag:
‘is het waar?’
Of zijn het jouw gedachten die in jouw hoofd opkomen en je helemaal gek maken?
2. Kijk van een afstand naar jezelf
Omdat het lastig is om op het moment dat je geraakt wordt nog van een afstandje naar jezelf te kijken en niet primair vanuit je emotie te reageren, helpen deze vragen die je jezelf op dat moment kunt stellen:
- Waarneming: wat neem ik waar?
- Gedachten: welke gedachten krijg ik hierbij
- Overtuiging: welke overtuiging komt er bij me op?
- Emotie: welke emotie voel ik hierbij?
- Gedrag: welk gedrag vertoon ik?
3. Stel jezelf de vraag
Schrijf dit op en lees het wanneer je het opgeschreven hebt.
Stel jezelf dan de vraag of dit probleem echt bij je partner ligt, of dat het hier gaat om een stuk van je kind pijn wat je bij jezelf mag laten?
Het bij de ander neerleggen, is ook vaak een stukje vluchtgedrag. Het is nou eenmaal gemakkelijker om je emoties bij een ander neer te leggen (“fix jij het maar”) dan er zelf mee aan de slag te gaan. Omdat die gevoelens nou eenmaal niet zo heel erg fijn kunnen zijn en zelfs verdomde veel pijn kunnen doen.
Ik geloof er in, dat het voor het verwerken van kind pijn erg belangrijk is om te achterhalen waar deze pijn vandaan komt. Op die manier kun je de pijn en het verdriet verwerken, patronen doorbreken en een nieuwe toekomst voor jezelf schrijven.
Ik hoop dat deze tips je alvast een stap in de goede richting brengen!
Liefs,
Myra
Liefdespijn Expert Mary I
Inspirational Coach & Therapeut
-->> Wil je jouw patroon patroon van liefdespijn doorbreken? Je kan hier gratis onze Masterclass of Challenge Van Liefdespijn naar Gelukkig zijn volgen
